Afdrukken E-mailadres

Palingstand onder druk

De hoeveelheid paling in de wereld, en ook in Nederland, is de afgelopen decennia sterk teruggelopen. Alle betrokkenen zijn het erover eens: er moet iets gebeuren om de palingstand weer op peil te brengen. Over de oorzaken van de achteruitgang van de paling is veel discussie. Hieronder in een notedop wat er aan de hand is.


De levenscyclus van de paling

Een belangrijke factor is de manier waarop de paling zich voortplant. Er zijn minstens 14, genetisch aan elkaar verwante, soorten palingen in de wereld. Allemaal vertonen ze het volgende gedrag. Zo ziet hun levenscylus eruit:

  • De volwassenen paaien in open zee en geven hun eieren aan de zeestromingen mee.
  • Bij land gekomen, veranderen de larven van een ideale wilgenbladachtige drijver in een slangachtige peuter, die zwemmend zijn doel moet bereiken.
  • In de kust- en binnenwateren groeit de aal op tot een puber van 30 cm tot bijna 2 meter (Nieuw-Zeelandse aal).
  • Bij dat opgroeien maakt de aal handig gebruik van haar unieke slangachtige lichaam. Ze kan haar voedsel bij elkaar scharrelen op voor andere waterdieren onbereikbare plaatsen.
  • Als bijna volwassene gaat de aal vervolgens op weg terug naar de plek waar hij/zij geboren is.
  • Onderweg wordt hij/zij volwassen.
  • Op de paaiplaats aangekomen, paait hij/zij één keer om vervolgens te sterven.

Japanse onderzoekers hebben begin 2011 nieuwe inzichten gepubliceerd. Het is hen gelukt om voor het allereerst bevruchte eieren op te vissen. Palingen kunnen misschien toch meerdere malen paaien. Lees het artikel Palingen paaien liefst bij niewe maan.


De problemen van de paling

Van de 14 soorten hebben 3 het moeilijk, omdat de intrek van glasaal dertig jaar geleden plots sterk terugliep. Het zijn de Japanse aal, de Amerikaanse aal en de Europese aal. Is het toevallig dat alle drie probleemgevallen in de westerse wereld leven? We weten het antwoord niet.

Het onderstaande lijstje van mogelijke oorzaken voor de achteruitgang van de Europese, Japanse en Amerikaanse aal is vrij algemeen geaccepteerd.
  1. Verspreiding van parasieten, virussen en bacteriën van de ene populatie naar de andere als gevolg van de mondiale handel in levende paling.
  2. Vervuiling van de waterbodems van de riviermondingen, de beste opgroeigebieden voor de aal
  3. Verkleining van het leefgebied en belemmering van migratie als gevolg van kustverdediging, omzetten van moerassen in landbouwgronden, en afdammen van rivieren voor irrigatiewater en waterkracht.
  4. Visserij (niet in Noord-Amerika).

Naar: Aalbeheer op maat - de snelste weg naar herstel van de palingstand

Naar: Filmpjes over aalbeheer
 

Schieraal met zendertje

De voortplanting van palingen is een mysterie. Bekend is dat Europese schieralen paaien in de Sargassozee (bij Bermuda), een reis van duizenden kilometers. Het paaien zelf is nog nooit waargenomen.

Onderzoekers van Eeliad, een EU-project, hebben zendertjes geplaatst op de rug van palingen. Zo kunnen ze het gedrag van deze palingen volgen. En hopen ze beter te begrijpen waarom de palingstand terugloopt.

De onderzoekers, die samenwerken met vissers, hebben ontdekt dat de schieralen onderweg naar de Sargassozee iedere dag naar 700 meter diepte zwemmen, om ‘s nachts weer op te stijgen naar 200 meter. Waarom zij dat doen, is de vraag.

En de vraag is ook of dit wel te doen is voor schieralen die aangetast zijn door zwemblaasparasieten, exotische virussen of hoge gehalten aan dioxine en pcb. Misschien ligt hier een oorzaak van de terugloop.

Meer in een filmpje Tagging the eel (Engelstalig)