Visie beroepsvissers op verduurzaming visserij

Duurzaamheid kent vele aspecten. De Combinatie van Beroepsvissers (CvB) onderscheidt de volgende:

1. Duurzame exploitatie van de verschillende vissoorten
2. Duurzaamheid van het visserijbeheersysteem
3. Duurzaamheid van de bedrijven en bedrijfsvoering
4. Duurzaamheid op mondiale schaal (uitstoot broeikasgassen)

1. Duurzame exploitatie van de verschillende vissoorten

De beroepsbinnenvisserij wil graag de visbestanden duurzaam exploiteren. In overleg met de landelijke sportvisserij en het ministerie van LNV is daartoe de handleiding Vissen met Verstand  geschreven.
Het basisprincipe van deze handleiding is dat een zorgvuldig, duurzaam gebruik van de visstand is af te meten aan: 1) de omvang, en 2) de lengtesamenstelling van de geëxploiteerde visstand.
Om deze gegevens te kunnen achterhalen, moeten de vangsten en de daarvoor gebruikte visserij-inspanning goed worden bijgehouden. Dat geldt voor zowel beroepsvissers als sportvissers.

Zijn die gegevens per vissoort beschikbaar, dan is uit te rekenen hoeveel vis van welke soorten er geoogst kan worden om te voldoen aan de eis van duurzaam vissen. In het rapport Vissen met Verstand wordt dat de Duurzaam Oogstbare Productie (DOP) genoemd.
Beroepsvisserij en sportvisserij moeten er vervolgens voor zorgen dat de werkelijke hoeveelheid geoogste vis de DOP niet overschrijdt. Hierover worden in de VBC’s afspraken gemaakt tussen sport- en beroepsvisserij. Ook wordt vastgelegd hoe er gecontroleerd wordt op naleving van de afspraken.

Download de handleiding Vissen met Verstand (pdf, 44 pagina’s, 8,8 mb)
Of download de samenvatting Vissen met Verstand (pdf, 2 pagina’s, 81 kb)

2. Duurzaamheid van het visserij beheersysteem

Een beheersysteem vraagt tijd, geld en inzet van sport- en beroepsvisserij. Er moeten gegevens over visstand en visserij verzameld worden. Deze gegevens moeten geanalyseerd worden. Er moeten beheerafspraken gemaakt worden, doelen geformuleerd en een systeem van controle, handhaving en sanctionering afgesproken. Een flinke klus.
De Amerikaanse wetenschapper Elinor Ostrom, winnaar van de Nobelprijs voor economie, heeft via een breed onderzoek aangetoond dat groepen, wanneer zij de kans krijgen, in staat zijn tot gemeenschappelijk beheer van de natuurlijke hulpbronnen waarvan zij afhankelijk zijn. Zij onderscheidt een aantal basisprincipes voor succesvol beheer.

De ideeën van Ostrom zijn goed bruikbaar voor de inrichting van een op duurzaamheid gerichte visserij. Om die reden heeft de CvB deze basisprincipes vertaald naar de praktijk van de VBC’s. Zo zijn ze te gebruiken om het functioneren van de VBC’s te verbeteren.

Naar de succesfactoren voor gemeenschappelijk beheer

3. Duurzaamheid van visserijbedrijven

De beroepsbinnenvisserij kan een goede boterham verdienen aan de visserij als de bedrijven voldoende vis kunnen vangen en deze vangst kan verkopen voor een goede prijs. Het gaat niet alleen om hoeveelheden; het gaat om een combinatie van factoren zoals:

• kostenefficiëntie
• goed imago van het product
• goede prijs
• voldoende vangstmogelijkheden van verschillende vissoorten, krabben en kreeftachtigen.

Voor al deze aspecten zet de CvB zich in.

4. Duurzaamheid op wereldschaal

De beroepsbinnenvisserij levert een product dat ‘direct om de hoek’ wordt gevangen. De vis wordt zo veel mogelijk levend of vers (beslist niet ingevroren, en veelal ook zonder ijs) aan de consument geleverd.
De klanten van beroepsvissers zijn veelal ook particulieren uit de directe omgeving, restaurants en kleine handelaren die de vis lokaal afzetten.

In deze hele keten van de beroepsbinnenvisserij is de uitstoot van het broeikasgat CO₂ dan ook gering (berekeningen ontbreken nog).